Het gaat beginnen!

Nou, daar zit ik dan, twee dagen voor dat ik op pad ga om Azië te doorkruizen. Op 8 september om 10:20 precies, stijg ik samen met Koen Borren (ploeggenoot van het legendarische Zwaar ’13) op vanuit Nederland om pas op 22 december weer terug te komen. Met zijn tweeën gaan we 14 weken lang dwars door Azië trekken. Een groot avontuur waar ik heel veel zin in heb! Via deze blog wil ik jullie allemaal een beetje op de hoogte houden van alle belevenissen, bijzondere verhalen en mooie plekjes die we tijdens onze reis zullen meemaken, horen en zien.

De voorbereiding op de reis was een hectisch gebeuren. De combinatie van op reis gaan, verhuizen en ondertussen 10-12 keer per week trainen voor het FISU WK (studenten wk roeien) was een bijzondere combinatie. De planning was goed krap. Van 19-28 augustus trainen op de bosbaan in Amsterdam, dan 1 dagje Groningen en dan van 30 augustus tot 5 september in Polen. Gelukkig waren we ruim op tijd begonnen met plannen en kon ik dus zonder al teveel stress dat er nog een boel gebeuren moest naar Polen afreizen voor het roeitoernooi.

Op het FISU WK, kwam ik voor Nederland uit in de M4- (de mannen vierzonder, vier roeiers met allen 1 riem, zonder stuur) samen met Tim, Menno en Wessel. We hadden met zijn vieren de hele zomer hard getraind om in Poznan in Polen de internationale concurrentie het vuur aan de schenen te leggen. In Poznan sliepen we op de campus van de technische universiteit en konden we met onze accreditatie drie keer per dag eten halen in de universiteitskantine (bomvol internationale roeiers die wel een goede portie lusten). Ondanks dat de bedden wat hard waren en de maaltijden af en toe wat zout, was de accommodatie prima geregeld. Ook op de roeibaan, gelegen op lake Malta midden in Poznan, was alles goed voor elkaar. Op zowel dinsdag, woensdag en donderdag hebben we daar getraind om de halen vanuit Nederland weer op te zoeken en waar kan nog net iets aan te scherpen.  Naast het trainen bestond de dag vooral uit eten, op bed liggen en af en toe even heel kort de stad in. Tijdens de openingsceremonie op donderdagavond kregen we de succeswensen van allerlei heel belangrijke Poolse mensen (wie of wat was wat lastig te volgen, mijn Pools is niet zo goed) en werden we toegespeeld door het 2be violin duo; die zo op het songfestival hadden kunnen staan (zie video). De wedstrijd kon nu echt beginnen.

Op vrijdag hadden we rond 12:00 onze eerste wedstrijd tegen Zuid-Afrika, Zwitserland en Italië. Spannend wel, aangezien het altijd lastig in te schatten is hoe jouw snelheid zich verhoudt tot die van de tegenstanders. Na een goede start, werden we in het middenstuk voorbijgestoken door Italië en eindigden we na een prima race als tweede in de heat; herkansing dus. De herkansing was op zaterdagmorgen en het resultaat uit de heats had ervoor gezorgd dat wij er goed vertrouwen in hadden de finale te kunnen halen. Met een gecontroleerde race en een strakker middenstuk werden we ook in de herkansing tweede. Net achter de Polen (met was Olympiërs aan boord) gingen we door naar de A-finale. We lagen er goed bij en met weer een goede race zou een medaille zeker mogelijk moeten zijn. Op zondag groeide de spanning weer. We lagen in de A-finale naast Zwitserland, Canada, Italië, Groot-Brittannië en Polen. Na de beste race van het seizoen werden we helaas net vierde. Vier seconde achter de winnende Britten en slechts 1 seconde achter de bronzen Polen, wel even zuur. Maar aan de andere kant waren we ook erg trots dat we hier, tussen al deze sterke ploegen de beste race van het seizoen hebben gevaren en hebben laten zien goed mee te doen op dit niveau. Het was een enorm gave ervaring!

Na veel file weer terug in Nederland zijn er nog 2,5 dagen over om de laatste voorbereidingen te treffen. Er moet nog wat gekocht worden, er moeten nog wat mensen gedag gezegd worden en de tas moet uiteraard nog ingepakt worden. Al met al lijkt het erop dat alles goed is voorbereid. Woensdagavond gaan we met mijn familie en de familie van Koen Borren samen eten in Amsterdam en de volgende dag vliegen we het avontuur tegemoet.

De ruwe planning van onze reis is als volgt:

Vanuit Amsterdam vliegen we, via Riga, naar Moskou toe waar wij een paar dagen zullen verblijven alvorens we de trein pakken richting Beijing. Met de Trans Mongolië express rijden we in 7 dagen dwars door Rusland, Mongolië en China. In totaal zullen we drie keer stoppen voor we in Beijing aankomen: eerst in Jekaterinaborg (RUS), dan in Irkutsk (RUS) en als laatst in Ulaan Bator (MON). In Ulaan Bator gaan we een trektocht van zeven dagen in de uitgestrekte natuur van Mongolië maken, te paard. Hierna verblijven we een week in Beijing alvorens we naar Hanoi, Vietnam vliegen. Hier hebben we nog 2,5 maand over om Vietnam, Cambodja en Thailand te verkennen. We hebben expres niet al te veel plannen gemaakt; we willen gewoon kijken wat de dag ons brengt. Op 22 december vliegen we vanuit Bangkok, via Oslo weer terug naar Amsterdam en is onze reis voorbij.

Een hele tocht. Ik heb er enorm veel zin! Foto’s, video’s en verhalen zullen via allerlei manieren jullie kant op komen. Tot snel!